2.21.217 Inventaris van het archief van mr. A.A.M. Struycken [levensjaren 1906-1977], 1936-1977 (1979)

Anton Arnold Marie Struiken werd op 27 december 1906 in Breda geboren. Zijn geslachtsnaam werd bij Koninklijk Besluit van 16 juni 1953 in Struycken veranderd, waardoor de spelling officieel werd aangepast aan die van zijn ooms en tantes, die bij Koninklijk Besluit van 27 maart 1901, nr. 85, naamsverandering verkregen. Zijn vaders naam bleef toen echter ongewijzigd, ook al noemde deze zich Struycken.

Nadat hij in 1932 het doctoraalexamen in de rechten aan de Katholieke Universiteit in Nijmegen had afgelegd, vestigde hij zich als advocaat in zijn geboorteplaats. Hier was hij vanaf 1935 lid van de gemeenteraad voor de Rooms-Katholieke Staatspartij; van 5 september 1939 tot 15 november 1941 en van 29 oktober 1946 tot 10 juli 1950 was hij wethouder der Bedrijven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd deze politieke loopbaan onderbroken: Struycken werd in 1942 door de bezetter in St. Michielsgestel gegijzeld.

Van 1942 tot 1944 was hij als hoofd van de Sociale Dienst van de Hollandsche Kunstzijde Industrie in Breda actief in het bedrijfsleven; als wethouder van Financiën en Bedrijven kon hij dus na de bevrijding in 1944 nauw betrokken zijn bij de economische reorganisatie van de Nederlandse samenleving.

Op 10 juli 1950 werd hij benoemd tot minister van Justitie in het ministerie Drees-Van Schaik als opvolger van mr Th.R.J. Wijers, die op 15 mei om persoonlijke redenen ontslag nam. Na de val van dit Kabinet wegens het aftreden van minister Stikker om de Nieuw-Guineakwestie werd Struycken op 13 april 1951 benoemd tot gouverneur van de Nederlandse Antillen. Struyckens gouvernementsbeleid werd bepaald door de interne constitutionele ontwikkelingen van de Nederlandse Antillen in het kader van de totstandkoming van het Statuut voor het Koninkrijk in 1954, waarin de autonomie van de koninkrijksdelen binnen het rijk werd vastgesteld. In afwachting daarvan was vanaf 1950 een Interimregeling van kracht, die bepaalde dat de gouverneur hoofd was van de regering van de Nederlandse Antillen, maar dat de landsministers verantwoordelijk waren. Dit leidde tot verschillende interpretaties over de verhouding tussen gouverneur en Regeringsraad.

Struycken was voorstander van een geleidelijke, door hemzelf gestuurde ontwikkeling in de richting van autonomie. De Regeringsraad en de Staten namen echter beslissingen, die Struycken in strijd achtte met de constitutionele rechten van het Koninkrijk.

In 1956 weigerde hij de benoeming van een minister van Justitie te ondertekenen, die als advocaat nevenbetrekkingen had.

In oktober 1956 kwam na een lange formatie het derde kabinet-Drees tot stand. Struycken werd hierin minister van Binnenlandse Zaken, Bezitsvorming en Publiekrechtelijke Bedrijfsorganisatie en aldus belast met de uitvoering van enkele karakteristieke programmapunten van de Katholieke Volkspartij. Op 29 oktober, na de beëindiging van zijn ambtstermijn als gouverneur, werd hij benoemd. Als vice-minister-president bleef hij echter bij het bestuur van de Nederlandse Antillen betrokken, waardoor na zijn vertrek de constitutionele spanningen bleven voortbestaan.

Het vernietigen van een besluit van de Regeringsraad tot uitzetting van een journalist door de gouverneur - met een beroep op artikel 7 van de Grondwet - was een nieuw hoogtepunt in de wrijvingen tussen gouverneur en Regeringsraad. Na de val van het derde ministerie-Drees bleef Struycken aan als minister van Binnenlandse Zaken in het rompkabinet-Beel; vanaf 23 september 1958 was hij tevens minister van Justitie. Op 18 mei 1959 trad hij af. Na de Nacht van Schmelzer in 1966 die tot het aftreden van het Rooms-rode Kabinet-Cals leidde, fungeerde hij van 22 november 1966 tot 5 april 1967 als minister van Justitie in de plaats van dr I. Samkalden. Sedertdien was hij Lid van de Raad van State. Op 1 december 1977 overleed hij in Den Haag.

Na zijn overlijden bleek, dat Struycken zijn persoonlijke papieren grotendeels had vernietigd. De hier beschreven stukken vormen een fragmentarisch overgebleven restant, dat hoofdzakelijk betrekking heeft op zijn werkzaamheden met betrekking tot de Nederlandse Antillen.

De archiefstukken werden door zijn weduwe, mevrouw T.J.M. Struycken-Feldbrugge, in 1903 aan het Algemeen Rijksarchief overgedragen.

Schenking (van een niet overheidsarchief)

Het archief kent geen beperkingen voor het raadplegen van stukken als gevolg van slechte materiële staat.

Openbare archiefstukken kunnen online worden aangevraagd en gereserveerd. U kunt dit ook via de terminals in de studiezaal van het Nationaal Archief doen. Om te kunnen reserveren dient u de volgende stappen te volgen:

1. Creëer een account of log in.
2. Selecteer in de archiefinventaris een archiefstuk.
3. Klik op ‘Reserveer’ en kies een tijdstip van inzage.

Bij het citeren in annotatie en verantwoording dient het archief tenminste éénmaal volledig en zonder afkortingen te worden vermeld. Daarna kan worden volstaan met verkorte aanhaling.

VOLLEDIG:
Nationaal Archief, Den Haag, Collectie 417 Struycken, nummer toegang 2.21.217, inventarisnummer ...

VERKORT:
NL-HaNA, Struycken, 2.21.217, inv.nr. ...

Inventarisnummers van dit archief zijn niet in kopievorm beschikbaar